Ciri wpatruje się w wypukły relief przedstawiający ogromnego łuskowatego węża. Gad, zwinąwszy się w kształt ósemki, wgryzł się zębiskami we własny ogon.
To pradawny wąż Uroboros.
Symbolizuje nieskończoność i sam jest nieskończonością. Jest wiecznym odchodzeniem i wiecznym powracaniem. Jest czymś, co nie ma ani początku, ani końca.
A to, że Uroboros gryzie swój ogon, oznacza, że koło jest zamknięte.
Ciri, córko Pavetty! Wjedź w portal, podążaj drogą wiodącą na spotkanie przeznaczenia! Koło się zamknęło myśli Ciri, zamykając oczy. Jadę, Geralt! Nie zostawię cię samego!
Coś się kończy, coś się zaczyna.
W każdym momencie czasu kryje się wieczność.